سران حکومت وحدت ملی (داکتر محمد اشرف غنی و رئیس اجرائیه داکتر عبدالله عبدالله)، متاسفانه در تمام وعده های خود که برای مردم قهرمان افغانستان درتکت های انتخاباتی شان داده بودند، ناکام ماندند و نتوانستند امنیت را درکشور برقرار نمایند و بخاطر دفاع از کشور، اردوى ملی را طبق برنامه وسیع که برخوردار از توان دفاع از تمامیت ارضی کشور باشد؛ تنظیم، سوق و اداره نمایند.

همچنان در مورد صلح و آشتی ملی، نبود یک رهبری فعال و شایسته که رول برجسته را بازی میکرد تا قابل قبول همه اطراف متخاصم می شد و به اساس صداقت تمام اطراف داخل درقضیه برای صلح دایمی به یک فیصله نهایی طویل المدت میرسیدند، باعث شد که درگيرى ها با مخالفين مسلح ادامه يابد؛ از سويى هم بدبختانه سران حکومت وحدت ملی در اختلافات تقسیم قدرت و اختلافات دیگر داخلی درگیر شدند، که در نتیجه جنگ در کشور شدت يافت وسقوط ولایت کندز و همچنان سقوط ولسوالی های دیگر ولایات مختلف کشور از سوى مخالفان صورت گرفت.

 از طرف دیگر، اراکین بلند رتبه ادارات ملکی و نظامی، در حالات مبهم قرار دارند و نمیتوانند در انجام تصاميم بزرگ کشور اقدام عملی را رويدست گيرند. مسوولین ادارات حکومت وحدت ملی، صرف برای حاضری واخذ معاش به دفاتر شان میروند و کدام برنامه دیگر وجود ندارد، که این امر عواقب خیلی خطرناک دارد و سبب ضعف ادارات دولتی میگردد.

سران  حکومت وحدت ملی، تمام اعتبار خود را در بین مردم کشور از دست داده اند و تمام وعدهای سران  حکومت وحدت ملی، فقط شعار بوده و هیچ جنبۀ عملی ندارد. اختلاس در ادارات دولتی به اوج خود رسیده است، اخذ رشوت علنی صورت میگيرد، سرقت و اختطاف در شهر کابل مانند سابق ادامه دارد، حملات انتحاری زیادتر و قوی تر شده است، نبود کار در کشور نوجوانان عزیز مارا مجبور به مهاجرت به طرف اروپا ساخته است، عملی نشدن  یک نرخنامۀ ملی در بازارهای کشور، مردم فقیر کشور را دچار مشکلات  اقتصادی کرده است.

 موضوعات فوق الذکر، واقعیتهايی است که روزمره در کشور عزیز ما مشاهده میشود. در راپور اداره سیگار ایالات متحده امریکا، که بخاطر شفافیت و همکاری بین ادارات دولتی ایالات متحده امریکا و ادارات افغانستان توظیف گرديده، تذکر داده شده است که نصف مصارف مالی سالانه ایالات متحده امریکا در افغانستان، به شکل نامعلوم به مصرف میرسد؛ به اين معنی که اختلاس همه جانبه در ادارات دولتی حکومت وحدت ملی موجود است.

فلهذا حکومت مؤقت، یگانه راه حل است که تمام اطراف متخاصم در جنگ را به طرف صلح بیاورد، و تمام اسلحۀ  راجسترنشده را در سرتاسر کشور جمع آورى کند. حکومت مؤقت تحت نظارت ملل متحد و  همچنان ایالات متحده امریکا، انگلستان، جمهوری روسیه، جمهوریت چین، جمهوری اسلامی ایران و پاکستان منحیث تضمین کنندگان و همکاران واقعی برای حل سیاسی قضیه افغانستان، تمرکز نماید.

 همزمان، حکومت مؤقت تمام انرژی خود را در تطبیق قانون وعدالت اجتماعی باراهکار مکافات و مجازات، در سرتاسر کشور به راه اندازد و یک پلت فورم اساسی را بخاطر برگزار نمودن انتخابات شفاف در کشور ايجاد نماید تا در آینده تمام مردم افغانستان بتوانند در فضای صلح آميز، بدون کدام تهدید يا تطميع مالى و مصارف پولى، رای خود را با انتخاب خویش بدهند و سرنوشت کشور عزیز افغانستان را به اساس صداقت و ایمان داری تعيین کنند.

يادداشت: این مقاله بيانگر نظر نویسنده است، پژواک در قبال آن مسووليتى ندارد.

Visits: 0