کابل (پژواک، ٣سرطان ۹۶): عید فطر بعد از یک ماه طاعت و عبادت مؤمنین، موعدی برای خوشی بسیاری از خانواده هاست؛ اما کودکان یتیم و بی‌سرپرست از جمله کسانی هستند که از این خوشی‌ها محروم اند.
ریاض الدین ۱۲ ساله باشنده اصلی ولایت بدخشان، از جمله کودکان است که پدرش را از دست داده و به دلیل نداشتن سرپرست، از سه سال پیش در پرورشگاه علاء الدین کابل به سر می‌برد.
وی در پاسخ به سؤالی که عید از نظر او چه معنی می‌دهد؟ به آژانس خبری پژواک گفت: «عید یعنی که در کنار پدر و مادرت باشی و هرجای بروی و خوش باشی.»
ریاض الدین افزود: «خیلی وقت‌ها است که به یاد مادرم دق می‌شوم، یک بار موبایل را گرفته به مادرم زنگ می‌زنم؛ اما هیچ نمی‌شود که بروم و او را از نزدیک ببینم؛ یعنی در این سه سال تنها یک بار او را دیده‌ام.»
مطیع الله ۱۳ ساله باشنده اصلی ولایت بغلان، چهار سال قبل پدر و مادرش را از دست داده و اکنون در پرورشگاه علاء الدین است و در آن جا درس می خواند.
وی گفت: «عید یعنی خوشی و خوشبختی واقعی در کنار خانواده و والدین، در پرورشگاه هم برادر، خواهر و والدین داریم؛ اما باز هم والدینم همه روزه بخصوص در عید بیشتر یادم می‌آیند و دوست داشتم در کنار آن‌ها می بودم.»
مهناز ۱۱ ساله گفت که بعد از وفات مادرش، پدرش نخواست او را بزرگ کند و به همین دلیل در پرورشگاه به سر می‌برد.
وی گفت: «آرزو داشتم با خانواده‌ام عید را تجلیل کنم؛ اما نمی‌توانم. این آرزو در دلم باقی مانده که یک روز پیش پدرم باشم.»
مرسل ۱۴ ساله، از دیگر کودکان زیر پوشش این پرورشگاه گفت بسیار خرد بوده است که پدر و مادرش را بر اثر جنگ از دست داده و هیچ به یاد نمی‌آورد که پدر و مادرش چگونه بوده‌اند.
وی گفت: «اطفالی که والدین شان در کنارشان است، باید قدرشان را بدانند و در روز عید دست آن‌ها را ببوسند و احترام کنند و خوش باشند.»
مرسل درحالیکه بغض در گلویش بود افزود: «اطفالی که والدین شان را در کنار خود دارند، خیلی خوشبخت‌اند و مثل ما نیستند که در آرزوی بودن در کنار مادر و پدر هستیم، پارسال در روز عید، از خدا خواستم که ای کاش مثل دیگر اطفال که والدین شان در کنارشان است، من هم می‌بودم.»
ماوا، مدیر پرورشگاه علاءالدین به پژواک گفت که ۱۱۰ دختر و ۱۴۰ پسر یتیم و بی‌سرپرست، در این پرورشگاه نگهداری می‌شوند.
login or register a new account.
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک