شبرغان (پژواک،٢٧حمل ٩٧): شمارى از اطفال که در روى جاده هاى ولايت جوزجان مصروف انجام کارهاى شاقه اند، مى گويند که آرزو دارند تا جنگ در کشور ختم شود و مردم به آرامی زنده گی کنند و بتوانند به مکتب بروند و درس بخوانند.
اين درحالى است که مجمع ملی نهاد های جامعه مدنی افغانستان در ولايت جوزجان، برای ١٢٠ طفل که در روی جاده ها مصروف انجام کار های شاقه اند، جشن مهرورزی برپا کرد.
سيد رسول سادات مسوول مجمع ملی نهاد های جامعه مدنی در ولايت جوزجان، به پژواک گفت که هدف کلی از برگزاری اين جشن، مساعد ساختن زمينه تفريح و تفنن برای اطفال روی جاده است و اين اطفال بنابرملحوظات مختلف، از پروسه تعليم و تربيه باز مانده و در جاده های شهر مصروف انجام کار شاقه اند.
سادات اضافه کرد: "ما امروز اين کتگوری اطفال را مورد نوازش قرارداديم و ضرورت چهارماه قلم و کتابچه مورد نياز آنها را توزيع نموديم و به آنها قبلا ضمن نشست های جداگانه مشورتی در رابطه به شموليت شان به مکتب و ادامه درس و تعليم انگيزه نيزداده ايم ."
موصوف افزودکه در جشن امروز، برای اطفال بسته های خوراکی نيز توزيع گرديد ودر کنار آن وسايل تفريحی باغ زنانه در اختيار شان قرار داده شد؛ تا آنها از مسايل تفریحی برخوردارشوند .
او گفت: "در نظرداريم تا برای اين اطفال، پروگرام وسيعی را در شهر شبرغان عملی کنيم؛ چون تعدادى از آنها متاثر از پديده جنگ و خشونت اند و ما مى خواهيم اطفال روی جاده را در زير يک چتر جمعاوری کرده زمينۀ کسب علم و معرفت را برای شان مساعد سازيم."
صديقه دختری که در اثر جنگ بين نيروهای دولتی و طالبان در ولايت فارياب پدرش را از دست داده گفت: "آرزو دارم تا جنگ در کشور ما ختم شود و مردم ما به آرامی زنده گی کنند و ما هم بتوانيم درس بخوانيم؛ چون جنگ يک پديده شوم است؛ زيرا به جز از ويرانگری پيامد ديگری به انسان ها ندارد."
اين دختر که مى خواهد تا به محيط و منطقه شان صلح تامين شود و او دوباره به طرف قريه و خانه خود برود، گفت: "امروز برايم قلم, کتابچه و خوردنی دادند و من خوشحالم که بزرگ هايی را داريم که به ما فکر مى کنند."
محمد رحيم طفل ديگری که باشنده ولايت سرپل و متاثر ازپديده جنگ است گفت: "بنابر مشکلات اقتصادی، روز ها بوت رنگ مى کنم و برای ساعاتی هم به مکتب مى روم ."
وی افزودکه در يک روز ١٠٠ تا ١٥٠ افغانی کار مى کند ومزد کارش را به پدرش مى دهد تا آنرا مصرف خرج روز و روزگار کند .
رحيم، قبل از ظهر به مکتب مى رود و بعد از ظهر روانه جاده های شهر مى شود تا برای کسب لقمه نانی از طريق رنگ کردن بوت مردم پولی به دست آرد، اين طفل نیز آرزو دارد تا جنگ در کشور خاتمه يابد و ديگر هيچ طفلی زهر تلخ يتيمی وبی کسی را نچشد.
گفتنى است که مجمع ملی نهادهای جامعه مدنی افغانستان در ولايت جوزجان، از سه سال به اينسو برای اطفال روی جاده جشن مهرورزی بر پا مى کند و برای آنها قلم, کتابچه و مُمد درسی توزيع مى نمايد تا اين اطفال برای رفتن به مکتب تشويق شوند.
login or register a new account.
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک