صنعت بوریا بافی در خوست به خطر نابود شدن مواجه است

شهرخوست(پژواک، ۲۸عقرب ۹۷): برخی صنایع دستی در خوست که اقتصاد بیشتر خانواده ها به آن ربط دارد، درحال نابود شدن است که یکی از آن بوریا بافی می باشد.

بوریا از یک بته کوهی بافته می شود که در ساخت چپرکت و چوکی ها از آن استفاده می شود؛ اما اکنون به مرور زمان، اموال پلاستیکی خارجی و داخلی جاگزین آن شده است.

نزدیک به پنجاه درصد باشندگان ولسوالی های باک، تریزی، علیشیر و طور اخص جاجی میدان از طریق پیشبرد صنعت بوریا بافی، حوایج خانواده های شان را مرفوع می سازند.

بسم الله ۵۵ ساله که ساکن برکلی مغل خیل ولسوالی جاجی میدان می باشد؛ نامبرده هر روز از صبح الی عصر در مقابل منزل خود مصروف کار بوریا بافی است؛ اما دراین اواخر مارکیت کار بی رونق شده است.

وی علاوه کرد: "طور مجموعی، یک تن در روز از طریق این کار، ۵ صد کلدار پاکستانی را حاصل کرده می تواند و خانواده هايی هم وجود دارند که ۱۰ عضو خانواده شان دراین کار مشغول اند و از ۵ تا ۶ هزارکلداررا کمایی می کنند؛ اما اکنون بازار آن سرد است؛ درصورت پر رونق شدن بازار آن، زندگی شان از طریق این کار خوب به پیش می رود، ما تمام عمر این کار را کرده ایم."

سبیل محمد ۳۶ ساله باشنده منطقه شیگی ولسوالی جاجی میدان، به آژانس خبری پژواک گفت که درگذشته، دو یا سه عضو هر خانواده مصروف کار دراین صنعت بودند؛ اما اکنون بازار آن سرد شده و جای آن را اجناس پلاستیکی گرفته، به اقتصاد مردم نیز تاثیر منفی گذاشته است.

موصوف افزود: "مردم درحال حاضر به عوض اجناس بوریایی، از اجناس پلاستیکی استفاده می کنند، اجناس بوریایی به مراتب از اجناس پلاستیکی بهتراست، بهای آن نیز نازل است، فایدۀ دیگر آن این است که درفصل سرما گرم و در گرما سرد می باشد."

درحال حاضر، ارزش ۴۰ کیلوگرام بوریا در مارکیت خوست، از هزار تا دو هزارکلدار پاکستانی می رسد.

محمد غنی یکتن از تاجران محلی بوریا است. نامبرده گفت که افزون بر استفاده از بوریا در داخل، از طریق تورخم به پاکستان نیز انتقال می شود.

موصوف به پژواک گفت که در گذشته، صرف از ولسوالی جاجی میدان، ۱۰ موتر بوریا بارگیری می شد؛ اما اکنون یک موتر به نهایت مشکل بارگیری می شود. نامبرده عامل آن را نبود مارکیت عنوان کرد.

محمدغنی افزود: "داد و ستد بوریا در گذشته پر رونق بود و تمام اعضای خانواده، به جز اطفال، زنان و مردان مصروف این کار بودند؛ اما اکنون کمرنگ شده، عامل عمدۀ آن استفاده از اجناس پلاستیکی می باشد."

مامورخان ۴۵ ساله که باشنده ولسوالی صبری و یعقوبی خوست است؛ از چندین سال بدینسو، از چپرکت آماده شده بوریایی استفاده می کند.