کابل (پژواک، ۱۵حوت ۹۷): تحقیق انجام شده در پنج ولایت افغانستان، نشان میدهد که از جمله هر ده زن، شش تن با یکنوع خشونت خانوادگی مواجه شده و دو تن آنها تلاش خودکشی را نموده اند.
این تحقیق، از سوی مجتمع نهادهای مدنی افغانستان (مجما) از اوایل سال ۲۰۱۸ تا برج فبروری سال جاری در ولایت های کابل، ننگرهار، بامیان و هرات، از طریق پرسش نامه ها با ۱۹۲۵ تن صورت گرفته است.
از جمع افراد متذکره، ۷۲ درصد زنان و متباقی مردان اند، تحقیق متذکره به منظور کاوش انواع و عوامل خشونت های خانوادگی صورت گرفت که بحث های گروهی با آگاهان امور و حکومت نیزشامل آن است.
در تحقیق، اعمال خشونت شوهران بر زنان، خشونت خانواده های شوهران بر زنان و قبل از عروسی، خشونت اعضای خانواده پدر بر زنان شامل اند.
تحقيق يادشده نشان مى دهد که خشونت هاى خانوادگى با زنان به اشکال گوناگون رخ مى دهند.
نیلاب عزیزی مسکونه منطقه قلعه زمان خان شهرکابل، به آژانس خبری پژواک گفت: “شش سال از عروسی ام میگذرد، یک روز خوب را در زندگی ندیده ام، شوهرم معلم است، تحصیل یافته است؛ اما هیچگاه از روا داشتن ظلم برمن صرف نمیکند.”
موصوف افزود که شوهرش به ضرب و شتم و دشنام وی معتاد است؛ اما نامبرده از روی مجبوریت با وی زندگی میکند.
نیلاب گفت برخی اوقات به سبب غیر لذیذ بودن غذا و یا مصرف زیاد پول و یا بدون موجب شوهرش با وی برخورد ناپسندیده میکند.
گرچه زن و شوهر نزدیکترین دوستان زندگی اند و کسانی اند که با نابسامانی های زندگی مبارزه مشترک نمایند و خوشی ها را میان هم تقسیم کنند؛ اما تحقیق متذکره نشان میدهد که بیشترین خشونت با زنان، از سوی شوهران شان صورت میگیرد.
تحقیق متذکره نشان میدهد که عدم احترام از سوی شوهر و خانواده وی، بیکاری شوهر، عتاب شوهر، معتاد شدن شوهر به مواد مخدر، عدم اشتراک زن در کارهای منزل، در بد دادن دختر، در بدل دادن دختر، عروسی های اجباری، تفاوت های سنی، عقیدتی و طبقاتی، برخورد نادرست شوهر، تحریک کردن مادر، پدر و خواهر شوهر، دخالت های مادر و پدر زن، دختر به دنیا آوردن، عدم تولد طفل و برخی موارد دیگر، عوامل اعمال خشونت بر زنان از سوی همسر زندگی و خانواده شوهرش می باشند.
همچنان تحقیق نشان میدهد که احترام نکردن زن به خانواده پدر، انجام تبیعض خانواده میان دختر و پسر، بیکاربودن متکفل خانواده، قهر رییس خانواده و معتاد شدن به مواد مخدر، عدم اشتراک زن در کارهای منزل، تصمیم درمورد بد دادن و بدل دادن زنان، وا داشتن به ازدواج های اجباری، تحریک کردن زن برادر و موارد دیگر خشونت نیز وجود دارد که قبل از ازدواج زنان درخانواده پدر با آنها صورت میگیرد.
تحقیق نشان میدهد که خشونت، برخی زنان را به خودکشی وا داشته است.
ثريا (نام مستعار) ۲۲ ساله باشنده ولسوالی غوریان هرات، به آژانس خبری پژواک گفت که نامبرده را به جبر ازدواج میکند و تاکنون سه بار تلاش خودکشی را نموده است.
موصوف افزود: “یکبار ده پاکت گولی پراستامول خوردم، به شفاخانه انتقالم دادند، بار دوم وایتکس نوشیدم، باز هم نجات داده شدم و دفعه دیگر رگ دستم را ذریعه چاقو قطع کردم، آنگاه هم نمردم؛ اما بازهم خانواده قصد دارد تا مرا به عقد نکاح کسی دهد که رضایت ندارم.”
اما يک خانم باشنده منطقه خیرخانه شهرکابل که نخواست نامش ذکرشود، گفت: “ای کاش صرف ظلم شوهرم میبود، مادر و خواهران شوهرم هم به حدی برمن ظلم روا میدارند که از زندگی به ستوه آمده ام.”
نامبرده افزود که دلش می خواهد با یک گیلن تیل خود را آتش زند؛ اما زمانیکه فرزندانش در برابر چشمانش قرار میگیرند، جرئت این کار از وی سلب میشود.
خانم متذکره گفت که بدین جهت از شوهرش طلاق گرفته نمی تواند که اولادهايش با سرنوشت بد دچار خواهند شد و درجامعه هم به زنانى که طلاق گرفته اند به چشم حقارت دیده میشود.
نتایج تحقیق نشان میدهد که حکومت درخصوص اکثر قضایای خشونت علیه زنان اقدام نکرده است.
نتایج این تحقیق درحالی منتشر میشود که ستره محکمه افغانستان میگوید که طی سه سال، به ۷۲۰۰ قضیه خشونت علیه زنان رسیدگی صورت گرفته است.
امان الله ایمان ستره محکمه افغانستان میگوید که در مدت یادشده، دیوان وېژه برای رسیدگی به قضایای مشابه در چوکات ستره محکمه و همچنان در ۲۸ ولایت کشور، برای تحقیق در مورد قضایای خشونت محکمه اختصاصی ایجاد نموده اند.
به قول موصوف، قرار است که درسال جدید، در شش ولایت متباقی نیز محاکم مشابه ایجاد شود.
Visits: 10
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک