باميان (پژواک،١٠ قوس ٩٨): رسيدن فصل زمستان و شدت سردى هوا، دهها خانوادۀ باميانى را که نسبت فقر و بيچاره گى در مغارههاى اطراف مجسمۀ بودا شب و روز شان را سپرى مى کنند، نگران نموده و خواهان کمک هاى مواد سوخت هستند.
در باميان، حدود سه هزار مغاره در اطراف مجسمه هاى تخريب شدۀ بودا وجود دارد که در زمان بوديزم مورد استفاده پيروان بودا بود.
اين مغاره ها کهاز سال هاى متمادى به مسکن فقرا و بيجا شده گان تبديل شده است، در حال حاضر دهها خانوادۀ فقير و بى سرپناه در اين مغاره ها با ابتدايى ترين امکانات، زندگى شان را سپرى مى کنند.
مغاره نشينان مى گويند که فقر و بى خانگى آنان را مجبور نموده که با دشوارى هاى فراوان، در داخل مغاره ها زندگى کنند و با مشکلات زيادى به زندگى شان ادامه بدهند.
کریمه یکی از اين مغاره نشینان است که از هفت سال به اين طرف، با شش فرزند خود در يکى از مغاره ها در منطقۀ سنگ چسپان اطراف غربى بودا زندگى مى کند.
وى به آژانس خبرى پژواک گفت که حدود هشت سال قبل، شوهرش که يگانه نان آور خانوادۀ شان بود، در اثر بيمارى که عايد حالش شده بود، فوت کرد و از آن به بعد مسئوليت اعاشۀ خانواده به عهدۀ خودش شد.
کريمه افزود: "سر زمين هاى دهقانان ميروم خيشاوه مى کنم و گاهى هم به خانه هاى مردم ميروم کالا شويى و پاک کارى مى کنم؛ تا که يک لقمه روزى حلال براى اولادهايم پيدا کنم."
وى با فرزندانش در داخل مغاره اى که روى آن، فرش و چند دوشک کهنه و فرسوده هموار است، نشسته بود و گفت تا امروز که ٩ قوس است، هيچ چيزى براى سوخت ندارند.
موصوف افزود که سال هاى قبل، حکومت، افراد خير و برخى نهاد هاى خيريه، براى مغاره نشنيان قبل از فرا رسيدن فصل زمستان، مواد سوخت مساعدت مى کردند.
او به کودکان دراين مغاره ها اشاره کرده، گفت: "ميترسم که امسال اولادهاى مه و اولادهاى ديگه مغاره نيشنان، از شدت سردى هوا تلف شوند، روز به روز هوا سرد ميشود و تاهنوز هيچ مواد سوخت براى ما نرسيده است."
غلام على ٦٥ ساله، مردى است که از شانزده سال به اين طرف، با خانم و سه فرزندش در يکى از اين مغاره ها، زندگى را با نهايت مشقت سپرى مى کند.
اين مرد که مزدور کار است و روزانه بيش از صد افغانى عايد ندارد گفت: "ما با صد افغانى که پيداگرى مى کنم، مى توانم که تنها شکم خود و خانواده خود را سير کنم."
login or register a new account.
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک