پيشنهاد صلح رییس جمهور غنی در اوایل سال جاری میلادی، فتوای علمای افغانستان در رابط به حرام بودن حملات انتحاری و جنگ جاری در افغانستان و فراخوان آنان به طرفین جنگ به مذاکرات صلح و به تازه گی اعلان آتش بس یک طرفه از سوی رییس جمهور غنی، اقدامات حسن نیت است که از سوی دولت افغانستان به هدف پایان منازعه بیش از نیم دهه در کشور برداشته می شود.

اعلان آتش بس موقت از سوی رییس جمهور غنی که با استقبال افغان ها و حمایت کشورهای مختلف جهان و سازمان های بین المللی روبرو شده است، اقدام بی پیشینه در بخش اعتمادی سازی میان طرف های جنگ در افغانستان خوانده شده است.

مخالفین مسلح و گروه های تروریستی از ۱۷ سال به اینسو با استفاده ابزاری از دین مقدس اسلام و تحریف جهاد، خلاف متون شرعی به جنگ در برابر دولت افغانستان ادامه داده اند و بیشترین آسیب این جنگ به ملت افغانستان که قریب به اکثریت آن مسلمان است، رسیده است. در کنار ده ها هزار افغان که در این جنگ کشته و زخمی شده اند، عالمان دین نیز به دلیل ارایه قراءت واقعی دین مقدس اسلام، جهاد و مجاهدت در راه خدا، از سوی این گروه ها هدف قرار گرفته و قربانی داده اند و حتی مساجد، مدارس و مکاتب که در دین مقدس اسلام جایگاه مرکز روشنگری را دارد از سوی این گروه ها به عنوان سنگر جنگ استفاده شده و در بسا موارد حتی به کُلی تخریب شده است.

هرچند از سال ۱۳۸۰ به اینسو عالمان دین با استفاده از منابر مساجد، تکایا و با استفاده از مراکز تعلیمی و تحصیلی به گونه انفرادی صدای شان را در رابطه به نا مقدس بودن جنگ جاری و نیاز پیوستن مخالفین مسلح با روند صلح بلند کرده اند و شورای علمای افغانستان در مناسبت های دینی و مذهبی با نشر اعلامیه و برگزاری جلسات تلاش کرده اند چگونگی سهم دین و مذهب در جنگ جاری را واضیح سازند، اما با افزایش خشونت ها و به میان آمدن فرصت مناسب جهت آغاز گفتگوهای بین الافغانی، نیاز برگزاری اجتماع بزرگی از علما احساس شد تا با اجماع و صدور فتوا جنگ جاری را غیر اسلامی و خلاف تمامی موازین شرعی اعلان کنند و به این گونه بهانه مقدس بودن این جنگ را از مخالفین بگیرند.

گردهمای علما و صدور فتوا از سوی آنان به تاریخ ۱۴ جوزای سال روان بناء به چند واقعیت فرصت مناسب برای ارایه وضاحت و موقفگیری در برابر ادامه این جنگ بوده می تواند.

مخالفان مسلح دولت افغانستان ۱۴ سال تمام حضور نیروهای خارجی در افغانستان را بهانه کرده و به جنگ نیابتی شان در برابر نظام مشروع در افغانستان را ادامه دادند، اما اعلام خروج نیروهای خارجی در سال ۲۰۱۴ میلادی و پایان حضور آنان در میدان جنگ افغانستان نیز نتوانست قناعت آنان برای پایان جنگ را فراهم سازد و حتی پس از بیرون شدن بیش از یک صد هزار نظامی خارجی از افغانستان، حملات آنان تشدید یافت و با سراغ کردن منابع تازه تمویل مالی و تجهیزات نظامی در میان کشورهای همسایه افغانستان، یک ولایت و چندین ولسوالی را سقوط دادند، هرچند به دلیل نه داشتن حمایت مردمی نتوانستند برای دراز مدت این مناطق را در کنترول شان داشته باشند.

رهبران سیاسی طالبان در چند مرحله مذاکرات سیاسی غیر رسمی با مقام های دولت افغانستان، فعالان مدنی و ژورنالیستان دلیل گشودن جبهه در برابر نظام نوین در سال ۲۰۰۱ میلادی در افغانستان را محروم شدن این گروه از سهم گیری در قدرت و شکل گیری دولت نوین عنوان کرده اند.

حکومت افغانستان در اوایل سال جاری میلادی در کنفرانس پروسه کابل، در حضور داشت ده ها دیپلومات کشورهای غربی، جهان اسلام و کشورهای همسایه طرح جامع صلح را اعلام کرد که در کنار انعطاف در برابر شرایط طالبان، اعلام کرد که در صورت حاضر شدن به میز مذاکره، این گروه میتواند شامل روند سیاسی شود، در چارچوب حزب و جریان سیاسی فعالیت شان را آغاز کنند، در انتخابات آیند ولسی جرگه و ریاست جمهوری به میدان رقابت های سیاسی بشتابند.

نماینده ملل متحد و سفیران کشورهای غربی در کابل اعلام کردند که در صورت کنار آمدن طالبان با طرح صلح حکومت وحدت ملی، آنان حاضر اند در بخش برداشته شدن تحریم ها بالای گروه طالبان همکاری کنند و نام رهبران این گروه را از لست سیاه سازمان ملل و کشورها بیرون سازند، اما مخالفین مسلح دولت از این فرصت استفاده نکرده و بر دوام جنگ تاکید کرده اند.

حال که تمامی شرایط مخالفان مسلح دولت به هدف مذاکرات پذیرفته شده و فرصت ها و امتیازات بیشتر برای آنان اعلام شده است، فتوای علما افغانستان و اعلان آتش بس به عنوان حسن نیت میتواند از یک سو جلو استفاده ابزاری از دین از سوی آنان را بگیرد و از سوی دیگر، شهروندان افغان باید با برگزاری اجتماعات مانع دوام فعالیت طالبان در مناطق شان شده و بیش از این به آنان موقع نه دهند که با تحریف متون دین و شریعت فعالیت های تخریبی شان را توجیح کنند و دولت افغانستان را عامل جنگ بپندارند، زیرا دولت افغانستان با هر خواسته و شرایط آنان کنار آمده است.

 يادداشت: این مقاله بيانگر نظر نویسنده است، پژواک در قبال آن مسووليتى ندارد.

Visits: 2