ادامه افزایش میزان تلفات غیر نظامیان که مطابق گزارش یوناما به بلند ترین سطح آن در شش ماه نخست سال 2015 رسیده است، بسیار نگران کننده است.

به طور خاص بلند رفتن میزان تلفات زنان و کودکان که در حال افزایش است، نگران کننده تر است. با وجودیکه یوناما یک درصد افزایش را در میزان تلفات غیر نظامیان ثبت کرده است، اما یازده درصد تمام تلفات غیر نظامیان در شش ماه نخست سال 2015 را زنان تشکیل میدهد، 23 درصد افزایش در تلفات زنان نسبت به مدت مشابه در سال 2014. هم چنان 26 درصد تمام تلفات غیر نظامیان را کودکان تشکیل میدهد که 13 درصد افزایش در میزان تلفات کودکان محسوب می شود.

این تنها آمار و ارقام نیست بلکه نشاندهنده از بین رفتن زندگی افغان ها می باشد. هزاران خانواده عزیزان شان را از دست داده اند و یا اعضای خانواده ها مجروح و یا معلول شده اند. مردم از رفتن به کار و بازار نگران اند و از فرستادن کودکان شان در هراس اند. با هر حمله فرصت ها از دست می رود و آینده ها نابود می شود.

حمله هفتم آگست – بد ترین روز برای تلفات غیر نظامیان از 2001 تا کنون – نشان میدهد که هدف قرار دادن غیر نظامیان در صدر شورشگری است، با وجودیکه بار ها ادعا شده است که چنین نیست. به ویژه نگران کننده است که میزان تلفات غیر نظامیان ناشی از حملات انتحاری و گروهی، 78 درصد افزایش یافته است و 57 درصد در قتل های هدفمند شورشگران افزایش آمده است.

هدف قرار دادن غیر نظامیان باید متوقف شود و تمام طرف ها باید تلاش نهایی انجام دهند تا از صدمه زدن به غیر نظامیان جلوگیری شود. افغان های عادی باید بتوانند به کار ، بازار و مراکز صحی بروند و زندگی خوشبخت داشته باشند. هر نوع مانع در برابر آن سبب فقر گشته و آینده افغان ها را ویران می سازد.

یکی از این موارد هدف قرار دادن کمپاین واکسیناسیون پولیو است که در نتیجه آن متاسفانه شش قضیه پولیو در افغانستان در سال 2015 ثبت شده است. کودکانی که به پولیو مبتلا می شوند یا می میرند و یا هم در تمام زندگی فلج باقی می مانند. هیچ تداوی وجود ندارد تنها می تواند وقایه شود. کی میخواهد کودکان از این ناحیه رنج ببرند؟ چرا باید افغانستان تنها کشوری در جهان باشد که با وجود در دسترس بودن واکسین پولیو در محو این مرض ناکام باشد؟

اتحادیه اروپا متعهد است تا مردم افغانستان را حمایت کند تا تمام افغان ها اعم از زن و مرد و کودکان بتوانند از حقوق بشری شان مستفید شوند.

به اندازه کافی کشتار صورت گرفته است. حالا زمان صلح و آشتی برای تمام افغان ها است تا یکجا با هم آینده ای برای افغانستان بسازند.

من از تمام طرف ها می خواهم تا هدف قرار دادن افراد ملکی در افغانستان را متوقف ساخته و به زندگی مردم احترام بگذارند زیرا زندگی افغان ها اهمیت دارد.

ياداشت: این مقاله بيانگر نظر نویسنده است، پژواک در قبال آن مسووليتى ندارد.

Visits: 4