با آنکه جوانان در بیش از یک دهه، خلاقیت ها و ابتکارات زیادی را  با امکانات اندک در عرصه های مختلف زندگی چون ورزش، آموزش و…از خود به نمایش گذاشته اند؛ اما نظام سیاسی کشور و دولتمردان، به این قشر فعال، خلاق و سرنوشت ساز، کار در خور توجهی انجام نداده اند.

رهبران حکومت وحدت ملی، هر کدام در جریان کمپاین های انتخاباتی شان، از جوانان و خدمت به آنان صحبت می کردند و شعارهای پرزرق و برق شان، فضاهای کمپاین های  انتخاباتی  شان را جذابتر ساخته بود؛ اما امروز اصلاً به جوانان باوری ندارند. 

بی توجهی حکومت و نظام سیاسی، از یک سال بدینسو جوانان را نسبت به آیندۀ شان مایوس ساخته و از همین جهت است که هر روز، جوانان به شکل دسته دسته و گروه گروه با عالمی از ناامیدی، کشور شان را ترک نموده و راهی کشورهای بیگانه می شوند. سفری که جوانان تا رسیدن به مقصد، دشواری های فراوانی را متحمل شده و تعدادی از این جوانان عزیز که هرکدام سرمایۀ بزرگ مادی و معنوی کشوراند، جان شان را از دست داده و بعضاً  نصیب نهنگ های آب هاى یونان و مدیترانه می شوند.

اما نظام سیاسی، در برابر این همه حوادث و رویدادها در ارتباط به جوانان، بی تفاوت اند که گویی آبی از آب تکان نخورده است.

رفتار و عملکرد دولت و نظام سیاسی، از دو حالت خالی نیست؛ یا اینکه رهبران این نظام معظم دولت جمهوری اسلامى افغانستان، نسبت به جوان و جوانان احساسی ندارند؛ و یا هم در مدیریت شان در این مورد ناکام مانده اند.

در هردو حالت، همه مسوولان و دولتمردان، هم در برابر خدا و هم در برابر تاریخ و مردم، سخت جوابگو هستند و به هیچ وجه از ناکارایی شان نمی توانند توجیه منطقی داشته باشند.

به هر حال، پیام ما به رهبران دولت و مسوولین، این است که صبرجوانان عزیز و نجیب افغانستان، از رفتار آنان لبریز شده و بیش از این نباید با این قشر، بازی های کودکانه صورت بگیرد. یقیناً بازی اینچنینی در برابر جوانان، نه به نفع رهبران سیاسی است و نه هم به نفع مردم افغانستان.

 از اینرو با تمام ادب و جوانمردی، پیام ما به شما دولتمردان این است که با فرارسیدن فصل زمستان، لباس های گرم را به تن کرده و از خواب زمستانی بیدار شوید.

زیرا آیندۀ شما و کشور، بستگی به  فراهم کردن زمینه های مفید به این قشر دارد.

يادداشت: این مقاله بيانگر نظر نویسنده است، پژواک در قبال آن مسووليتى ندارد.

Visits: 1