به دعوت رییس جمهور فرانسه و ولیعهد امارات متحدۀ عربی، نشست بین المللی در هماهنگی با سازمان جهانی یونسکو، به تاریخ دوم و سوم دسامبر در شهر ابوظبى امارات؛ روی موضوع محافظت از میراث های تاریخی کشورهای درگیر جنگ که در معرض خطر قرار دارند، برگزار گردید.

 افغانستان در این نشست به دو دلیل جایگاه ویژه ای داشت؛ نخست به دلیل داشتن میراث های باستانی ارزشمند؛ و دوم بخاطر حملات مکرر که بالای این میراث ها در دهه های اخیر صورت گرفته و آنها را به شدت در معرض خطر قرار داده است.

تخریبات اخیر آثار باستانی توسط گروه های تروریستی در سوریه، عراق و مالی، اهمیت محافظت از میراث های تاریخی را به جهانیان، تک تک کشورها و بالاتر از همه برای بشریت گوشزد میکند. همانگونه که یک ملت با آگاهی از داشته های تاریخی خویش شکل گرفته و متحد شده، این به معنای مطالعۀ میراث به یادگار ماندۀ نسل هايی است که از هزاران سال بدینسو تا کنون زیسته اند و در کنار میراث های تاریخی، مستندات تصویری نیز از آنها به یادگار مانده است.

 بحث حفاظت از میراث های بجا ماندۀ تاریخی، تنها به نخبگان جامعه ارتباط ندارد، بلکه پاسداری از میراث تاریخی ملی، به فرد فرد شهروندان یک جامعه حتی به فقیرترین عضو آن نیز ربط می گیرد؛ زیرا میراث های تاریخی شکل دهندۀ هویت، آیندۀ فرهنگی و حتی در بسیارى موارد، سبب استقرار صلح میان اجزای یک ملت شده است.

با این حال، سال های طولانی اشغال، جنگ های داخلی و تروریسم در افغانستان؛ آسیب های جبران ناپذیری را متوجه میراث های تاریخی کشور کرده است. در این میان به گونۀ مثال می توان از غارت گنجینه های تاریخی موزیم ملی کابل، تخریب بودای بامیان، ارگ هرات و شمار دیگر از آبدات تاریخی در بخش های دیگر کشور چه از دوره های قبل از اسلام و چه دورۀ اسلامی نام برد، که در مواردی براساس جهالت نابود شده و به یغما رفتند.

در این میان، اقدامات و تلاش های استثنایی و شجاعانه ای برای حفظ و مرمت میراث های باستانی نیز صورت گرفته است. به گونۀ مثال شریک ساختن تجربیات در قسمت حفظ و نگهداشت این میراث ها که بسیار ارزشمند می باشد و همان ارزش بازسازی میراث های تاریخی را داشته است، که به طور نمونه می توان از هماهنگی با بنیاد آقاخان در راستای مرمت و بازسازی آبدات تاریخی؛ و همچنان اقدام اخیر در قسمت بازسازی قصر دارالامان که یکی از بناهای تاریخی کشور می باشد و بازسازی آن زیر نظر وزارت شهرسازی آغاز گردیده است، نام برد.

این نکته را نبايد فراموش کرد که امروزه تخریب آثار باستانی، همانند گذشته نتیجۀ جنگ ها نیست، به گونه مثال جنگ هايی را که افغانستان با بریتانیا در قرن ١٩ میلادی و همچنان برضد شوروی در قرن ٢٠ میلادی تجربه کرد و سبب گردید که به آثار تاریخی این کشور آسیب های زیادی وارد گردد.

 در حال حاضر این گروه های تروریستی است که میراث های فرهنگی را تهدید می کنند. آنها می خواهند با تخریب آثار باستانی، تاریخ بشریت را نابود کنند و به اهداف آخرالزمانی خود برسند و همچنان یک تاریخ تحریف شده را به جا بگذارند. این گروه ها اما تنها میراث های باستانی را تخریب نمی کنند: آنها در همدستی با شبکه های مافیایی دیگر، دست به قاچاق آثار تاریخی از طریق کشورهای همسایه می زنند، که در نتیجه این آثار، از بازارهای هنری بین المللی سر بیرون می آورند. این گروه ها این گنجینه های تاریخی را می فروشند تا از این طریق، عملیات های تروریستی خویش را حمایت مالی کنند. این رویکرد شبیه عملی است که این گروه ها در ساحات تحت کنترول شان در مورد منابع طبیعی انجام می دهند.

در کنفرانس ابوظبی، نمایندگان کشورهای مختلف به تاریخ دوم و سوم ماه دسامبر از سراسر جهان گرد هم آمدند؛ آنها تلاش کردند چشم انداز مشترکی را در مورد اینکه چگونه می توان از تخریب میراث های تاریخی جلوگیری کرد؟ با یک دیگر شریک ساختند. چشم اندازی که حاوی راهکاری مبنی بر مراقبت از میراث های تاریخی در زمان صلح، و اینکه چگونه در زمان جنگ و بی ثباتی به مراقبت از این آثار بپردازند و در آینده نیز از آنهامحافظت کنند را در بر می گرفت. علاوه براین در این نشست، این نمایندگان چشم اندازهايی را جستجو کردند که چگونگی محافظت و بازسازی از ساحات تاریخی را به بررسی می گیرد. نشست همچنان تاکيد کرد که این روش در آینده نیز ادامه پیدا کند و برگزاری گفتمان ها در این مورد را نیز در بر داشته باشند. در نتیجه، این گفتگوها باید همکاری بخش های خصوصی و بسیج افکار و دیدگاه های عمومی  را  نيز در قبال داشته باشد.

Visits: 5