اجتماعات، اعتصابات و تظاهرات عبارت از گردهمایی و راهپیمایی اشخاص است، که به صورت مسالمت آمیز، منظم و علنی در محلات عام و مسیر معین به منظور تبارز احساسات یا مطرح ساختن خواست های مشخص یا معین به هدف اصلاح و بهبود وضعیت اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، هنری، صنفی و امنیتی در کشور راه اندازی می گردد.

 از سوی دیگر قانون اساسی افغانستان نیز به اتباع کشور این حق را داده تا برای تأمین مقاصد جایز و صلح آمیز شان؛ بدون حمل سلاح، اجتماع، مظاهره، اعتصاب و تحصن نمایند؛ اما این اجتماعات، اعتصابات، تظاهرات و…، از خویش شرایط و مکلفیت هایی دارد که باید از سوی سازمان دهندگان و اشتراک کنندگان آنها رعایت گردد، که همۀ آنها به گونۀ واضح و روشن در قانون اجتماعات، اعتصابات و تظاهرات کشور تسجیل یافته است.

 اگر در هنگام راه اندازی اجتماعات و تظاهرات، شرایطی که درین قانون برای سازمان دهندگان و اشتراک کنندگان آن پیشبینی شده، شخصی یا گروهی اعمال خلاف آن را انجام دهند و یا از آن سرکشی نمایند، مورد پیگرد عدلی و مجازات قرار میگیرند.

به گونۀ مثال، سازمان دهندگان و اشتراک کنندگان اجتماع، اعتصاب، مظاهره و تحصن، مکلف اند تا پولیس محل را چهل و هشت ساعت قبل از برگزاری،  طور کتبی اطلاع دهند و یا در جریان همچو اعمال، از هر نوع  ضرر رساندن به تأسیسات و یا دارايی عامه و خصوصی اجتناب نموده، نظم و امنیت عامه را احترام و رعایت نمایند. به همین ترتیب هیچ شخص حق ندارد با استفاده از حق اجتماع، اعتصاب، مظاهره و تحصن، راه ها و سرک های عامه را طورى مسدود نماید که مانع تردد وسایط نقلیه و فعالیت ادارات دولتی و غیردولتی گردد. گذشته از آن، درین قانون آمده که راه اندازی اجتماع، اعتصاب و مظاهره بعد از غروب الی طلوع آفتاب منع می باشد.

اما طوری که طی چندین سال اخیر در سطح کشور به ویژه در پایتخت (کابل) دیده شده، شهروندان کشور ما از حق قانونی اجتماعات، اعتصابات، تظاهرات و تحصن استفاده نمودند؛ اما متأسفانه شرایط آن را به گونۀ درست و قانونی رعایت نکردند و مکلفیت های شان را در قبال اعمال شان درست انجام ندادند. گاهی دیده شد که بدون اطلاع دهی به پولیس محل، دست به تظاهرات زده، نظم و امن عامه را برهم زدند، گاهی تظاهرات شان را از طرف شب راه اندازی نمودند و با خود اسلحه ناریه و جارحه حمل کردند،  گاهی دیده شد که بر تأسیسات و دارايی عامه و خصوصی و حتا اماکن مقدسه یورش بردند و یا به آتش کشیدند، و ده ها مشکل دیگر را به عامۀ مردم و دولت خویش ایجاد نمودند.

امید است که پس ازین، مردم ما برای خواسته های مشروع شان احکام قانون را رعایت نموده، دست به اجتماع، اعتصاب، مظاهره و تحصن زنند؛ نه اینکه سبب اذیت عامۀ مردم و اتلاف دارايی عامه و خصوصى گردند. از سوی دیگر، مقام های دولتی کشور نیز صدای برحق مردم را شنیده، برای رفع آن اقدام سریع و قانونی نمایند. و با متخلفین اعم از سازمان دهندگان و اشتراک کنندگان اجتماعات، اعتصابات، تظاهرات و… برخورد جدی و قانونی کنند.

يادداشت: این مقاله بيانگر نظر نویسنده است، پژواک در قبال آن مسئوليتى ندارد.

Visits: 73